27 sty 2010


ακουετε
ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
coraz łatwiej przychodzi mi mówić nie słuchając, wtrącać się w czyjąś wypowiedź, kończyć za kogoś rozpoczęte przez niego zdanie, a tym czasem wszyscy jesteśmy spragnieni tylko tego jednego - słuchania.
Bez kogoś, kto mnie usłyszy i wysłucha, słowo przestaje mieć sens. Słowo jest wyrażonym pragnieniem Boga, jest jak promień słońca na moim parapecie, jak płatek śniegu na dłoni - wolno mi przejść obok i nie zauważyć, ale o ile jestem uboższa...

1 komentarz:

  1. słowo odgrywa ważną rolę w życiu i nie wolno nim się bawić

    OdpowiedzUsuń